Search:
διχοτομέω -> ΔΙΧΟΤΟΜΈΩ
διχοτομέω
δ ι χ ο τ ο μ έ ω hex:#948;#953;#967;#959;#964;#959;#956;#8051;#969;
- ΔΙΧΟΤΟΜΈΩ G1371 διχοτομέω - 1371 διχοτομέω - dichotoméō - dee-khot-om-eh'-o - from a compound of a derivative of δίς and a derivative of (to cut); to bisect, i.e. (by extension) to flog severely:--cut asunder (in sunder). - Verb - greek
Search Google:
διχοτομέω